ಕಂದನ ನಗು

ತಣ್ಣನೆ ರಾತ್ರಿಯ ಆಕಾಶದಲಿ
ಚಂದಿರ ನಗುತಿದ್ದ
ಅಮ್ಮನ ಕೂಡೆ ಅಂಗಳದಲ್ಲಿ
ಕಂದನು ಕುಳಿತಿದ್ದ

ಮಲ್ಲಿಗೆ ಹೂವಿನ ಪರಿಮಳ ಮೆಲ್ಲನೆ
ತೇಲುತ ಬರುತಿರಲು
ಮಿಂಚುಹುಳವು ಮಿರಿ ಮಿರಿಗುಟ್ಟುತ
ಬಳ್ಳಿಯ ಬಳಿಯಿರಲು

ಹಚ್ಚಿದ ಹಣತೆಯ ಹಿಡಿಯುತ
ಬಂದಳು ಅಕ್ಕನು ತಾನಾಗಿ
ಪಕ್ಕನೆ ಎಣ್ಣೆಯ ಕುಡಿಕೆಯ
ಮರೆಯಲು ಅಪ್ಪನು ಒಳ ಹೋಗಿ

ದೀಪವನಿರಿಸಲು ತುಳಸಿಯ
ಬುಡದಲಿ ಕೈಜೋಡಿಸಿ ನಿಂತು
ದೇವರ ನೆನೆಯುವ ಪರಿಯನು ಕಂಡು
ಕಂದಗೆ ನಗು ಬಂತು .

(ಕವಿ : ಸುಬ್ರಹ್ಮಣ್ಯ ಭಟ್)

***