ನಮ್ಮ ಪುಟ್ಟ

ಪುಟ್ಟನೊಂದು  ಬಾಳೆಹಣ್ಣು  ಸುಲಿದು ತಿಂದನು 

ಸುಲಿದು ತಿಂದು ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು ನೆಲಕೆ ಒಗೆದನು 

ಪುಟ್ಟನೊಡನೆ ಮಾತನಾಡೆ  ನಾಣಿ ಬಂದನು 

ಓಡಿ  ಬಂದು ಸಿಪ್ಪೆ ತುಳಿಯೆ  ಜಾರಿ ಬಿದ್ದನು 

ಹಿಡಿದು ಪುಟ್ಟನವನ ಜುಟ್ಟು ಏಟು ಕೊಟ್ಟನು 

ತಪ್ಪನರಿತ ಪುಟ್ಟ ಸಿಪ್ಪೆಯನ್ನು  ತಿಪ್ಪೆಗೆಸೆದನು 

ಜಾಣ ಬಾಲನಂತೆ  ತನ್ನ ಮನೆಗೆ ನಡೆದನು 

                                                                                                     -ಮಂಜೇಶ್ವರ ಗೋವಿಂದ ಪೈ 

ರೈತ ಗೀತೆ

ನೇಗಿಲ ಹಿಡಿದಾ ಹೊಲದೊಳು ಹಾಡುತ
ಉಳುವಾ ಯೋಗಿಯ ನೋಡಲ್ಲಿ.
ಫಲವನು ಬಯಸದ ಸೇವೆಯೆ ಪೂಜೆಯು
ಕರ್ಮವೆ ಇಹಪರ ಸಾಧನವು.
ಕಷ್ಟದೊಳನ್ನವ ದುಡಿವನೆ ತ್ಯಾಗಿ
ಸೃಷ್ಟಿನಿಯಮದೊಳಗವನೇ ಭೋಗಿ.

ಲೋಕದೊಳೇನೇ ನಡೆಯುತಲಿರಲಿ
ತನ್ನೀ ಕಾರ್ಯವ ಬಿಡನೆಂದೂ:
ರಾಜ್ಯಗಳುದಿಸಲಿ ರಾಜ್ಯಗಳಳಿಯಲಿ,
ಹಾರಲಿ ಗದ್ದುಗೆ ಮಕುಟಗಳು,
ಮುತ್ತಿಗೆ ಹಾಕಲಿ ಸೈನಿಕರೆಲ್ಲ,
ಬಿತ್ತುಳುವುದನವ ಬಿಡುವುದೆ ಇಲ್ಲ.

ಬಾಳಿತು ನಮ್ಮೀ ನಾಗರಿಕತೆ ಸಿರಿ
ಮಣ್ಣುಣಿ ನೇಗಿಲಿನಾಶ್ರಯದಿ;
ನೇಗಿಲ ಹಿಡಿದಾ ಕೈಯಾಧಾರದಿ
ದೊರೆಗಳು ದರ್ಪದೊಳಾಳಿದರು.
ನೇಗಿಲ ಬಲದೊಳು ವೀರರು ಮೆರೆದರು,
ಶಿಲ್ಪಿಗಳೆಸೆದರು, ಕವಿಗಳು ಬರೆದರು.

ಯಾರೂ ಅರಿಯದ ನೇಗಿಲ ಯೋಗಿಯೆ
ಲೋಕಕೆ  ಅನ್ನವನೀಯುವನು.
ಹೆಸರು ಬಯಸದೆ ಅತಿಸುಖಕೆಳಸದೆ
ದುಡಿವನು ಗೌರವಕಾಶಿಸದೆ.
ನೇಗಿಲಕುಲದೊಳಗಡಗಿದೆ ಕರ್ಮ;

ನೇಗಿಲ ಬಲವೇ ನಮ್ಮಯ ಧರ್ಮ